ARMO, një krim i përbashkët
Kush qëndron pas privatizimit të ARMO-s? Si mundet që një kompani kur është shtetërore del me fitim dhe dhjetë vjet pas privatizimit fundoset në qindra milionë Euro borxhe? Kush janë aktorët e njohur dhe të panjohur të kësaj afere?
“ARMO, një krim i përbashkët” ishte tema e emisionit “Të Paekspozuarit” nga Ylli Rakipi në Top Channel.
“Të Paekspozuarit” tregoi historikun e ndërmarrjes të cilësuar strategjike nga politika, por që asnjëherë nuk u trajtua si e tillë, duke nisur që nga privatizimi i bërë nga Rezart Taçi e deri tek Besnik Sulaj.
Sipas të dhënave të publikuara në dokumentet zyrtare, nga momenti i privatizimit në vitin 2008, deri në janar të vitit 2016, ARMO ka akumuluar 595 milionë dollarë detyrime ndaj shtetit, bankave dhe kompanive furnizuese.
E që nga janari i 2016 deri më tani, ky borxh nuk është ulur, por përkundrazi. Sot, borxhi i ARMO-s përllogaritet mbi 700 milionë euro.
“Të dyja palët politike, si Sali Berisha, ashtu edhe Edi Rama kanë shkelur ligjin në të njëjtën mënyrë, kanë vrapuar ta grabisin atë”, deklaroi në studion e “Të Paekspozuarit” analisti Andi Bushati.
Kryeredaktorja e revistës “Monitor”, Ornela Liperi thotë se një vit para privatizimit, ARMO rezulton me një fitim 16 mln euro dhe detyrime minimale ndaj furnitorëve të saj.
Pyetja që ngrihet është se përse duhej privatizuar një kompani që dilte me fitime?
“Ndërmarrja kishte nevojë për investime, sepse ishte ndërtuar që në vitet ’70, por këto investime nuk u kryen”, thotë Liperi.
Përparim Hajno, ish-drejtor i ARMO-s para se kompania të privatizohej tregon të ardhurat e saj në vitet që e ka drejtuar atë.
“30 mln dollarë ishin paratë që derdhnim në buxhetin e shtetit vetëm me akcizën, 3 milionë dollarë fitim në vit kishim. Ishin 1875 vetë të punësuar me një rrogë mesatare për periudhën deri në 400 mijë lekë të vjetra. Deri në 2005, u përgatit për privatizim. Në 2008 ka dalë me humbje. Në 2006 dhe 2007 ka dalë me fitim”, thotë ai.
Aktivisti i “Organizatës Politike”, Arlind Qori thotë se privatizimi është shfrytëzuar si një dogmë për të grabitur këtë pasuri.
Eksperti i ekonomisë, Panajot Soko deklaron se synimi i privatizimit nuk ishte investimi dhe rritja e kapaciteteve përpunuese të ARMO-s, por një tjetër.
“Ndërmarrja u privatizua si aset për të marrë kredi, e për t’u mos paguar kreditë dhe transferuar andej nga janë transferuar sot”, deklaroi ai.
Top Channel, 26.01.2018