Origjina Karburanteve

Nafta bruto, e njohur zakonisht si petroleum, është një lëng i gjetur brenda tokës dhe që përbëhet nga hidrokarburet, përbërjet organike dhe sasi të vogla prej metali. Ndërsa hidrokarburet janë zakonisht komponent kryesor i naftës së papërpunuar, përbërja e tyre mund të variojë nga 50% -97% në varësi të llojit të naftës së papërpunuar dhe se si ajo është nxjerrë. Përbërjet organike si azoti, oksigjeni, dhe squfuri zakonisht përbëjnë rreth 6% -10% të naftës së papërpunuar, ndërsa metalet si bakri, nikeli, hekuri dhe vanadiumi janë më pak se 1% të përbërjes totale.

Formimi i Naftës Bruto

Nafta bruto është krijuar nëpërmjet ngrohjes dhe ngjeshjes së materialeve organike për një periudhë të gjatë kohore. Shumica e naftës që nxirret sot vjen nga mbetjet e algave dhe zooplankton prehistorike të cilët kanë qëndruar në fund të një oqeani apo liqeni. Me kalimin e kohës, ky material organik i kombinuar dhe me baltë është ngrohur pastaj në temperatura të larta nga presioni i krijuar nga shtresat e rënda të sedimentit. Ky proces, i njohur si diagenesis, ndryshoi përbërjen kimike në fillim në një kompleks prej dylli të quajtur kerogen dhe pastaj, me rritjen e nxehtësisë, në një lëng nëpërmjet një procesi të quajtur catagenesis.

Nxjerrja e Naftës Bruto

Metoda më e zakonshme e nxjerrjes së naftës së papërpunuar është shpimi. Gjeologët në fillim do të identifikojnë atë pjesë e tokës që ata besojnë se ka naftë që rrjedh poshtë saj. Ka një numër mënyrash që kjo mund të realizohet, metodat e përdorura më së shumti janë pamjet satelitore, matja e gravitetit dhe matësat manjetikë. Menjëherë mbasi një rrjedhë e qëndrueshme e naftës është gjetur, mund të fillojnë shpimet nëntokësore.

Shpimi nuk është një proces tejet i komplikuar por një metodë standarde është zhvilluar për të siguruar efikasitetin maksimal. Hapi i parë i procesit përfshin shpimin në terren në vendin e saktë ku është vendosur nafta. Pasi identifikohet një rrjedhje e vazhdueshme në një thellësi të veçantë nën tokë, vendoset një sondë shpuese. Sonda shpuese ka karikime shpërthyese brenda saj për të lejuar naftën që të rrjedhë nëpërmjet vrimave nëpër kasë. Pasi është zorrë duhet shpuar një tub është drejtuar në vrimë lejuar të naftës dhe gazit të rrjedhin deri edhe. Për të vulosur tubin një pajisje e quajtur paketues drejtohet përgjatë pjesës së jashtme të tubit. Hapi i fundit përfshin vendosjen e një strukture që quhet pema e Krishtlindjeve e cila i lejon punëtorët e naftës për të kontrolluar rrjedhjen e naftës nga pusi.

Naftat nga Rërat Bituminoze

Nafta mund të nxirret edhe nga nafta ranore, e quajtur shpesh rërë bituminoze. Naftat ranore janë tipike rërë ose baltë e përzier me ujë dhe një formë shumë viskoze e naftës së papërpunuar të njohur bitum. Procesi i nxjerrjes së naftës ranore është mjaft i ndryshëm nga shpimet për shkak të viskozitet të lartë të kësaj nafte shumë të rëndë. Në vend që të përdoren shpimet, nafta e papërpunuar nxirret nga rëra bituminoze nëpërmjet shiritave ose një varieteti teknikash të tjera të përdorura për të reduktuar viskozitetin e naftës. Ky proces mund të jetë shumë më i shtrenjtë se shpimet tradicionale dhe është aplikohet gjerësisht vetëm në Kanada dhe Venezuelë. Meqënëse kërkesa e naftës vazhdon të rritet dhe rezervat varfërohen, rëra bituminoze mund të bëhet një nga metodat e fundit jetike për nxjerrjen e naftës së papërpunuar nga toka.

Prodhimi i naftës në mbarë botën

Ndërsa pothuajse çdo vend në botë varet nga nafta, jo të gjitha vendet e prodhojnë atë. Pesë vendet kryesore të prodhimit të naftës janë: Arabia Saudite, Rusia, Shtetet e Bashkuara, Irani dhe Kina. Është e rëndësishme të theksohet se këtu termi i referohet prodhimit të naftës bruto që nxirret nga rezervat e naftës. Pesë vendet kryesore që konsumojnë naftë janë: Shtetet e Bashkuara, Kina, Japonia, Rusia, dhe Gjermania.

Në përqindjen aktuale të konsumit është vlerësuar se rezervat në mbarë botën do të mbarojnë në vitin 2039. Shkencëtarët dhe inxhinierët po punojnë shumë për të gjetur mënyra më efikase të nxjerrjes dhe përpunimit të naftës bruto për të vonuar atë që mund të bëhet një krizë globale e energjisë.